سیما غفارزاده – کوکئیتلام
جاگمیت سینگ، رهبر حزب دموکرات نوین کانادا، همراه با دان دیویس، منتقد نظام درمانی حزبش، روز دوشنبه اول آوریل از برنامهٔ حزب دموکرات نوین برای پوشش هزینه‌های دارو (Pharmacare) در صورت پیروزی در انتخابات آتی فدرال، رونمایی کرد.
او در نشستی مطبوعاتی که در محل رستوران پاستاپولو در کوکئیتلام برگزار شد، گفت علی‌رغم مخالفت شرکتهای داروسازی و بیمه که نمی‌خواهند برنامهٔ Pharmacare مطرح شود، این برنامه را ارائه می‌کند، چون می‌داند برنامه‌ای کاراست. او گفت نظام درمان کانادا هم برای مردم و هم برای دولت بسیار گران است. او با توصیف Pharmacare به‌عنوان کاری ناتمام در بخش درمان کشور گفت امروز کانادا تنها کشور ثروتمند جهان با نظام درمانی است که هزینهٔ داروهای نسخه‌ای را تحت پوشش بیمه قرار نداده است و در نتیجه کانادایی‌ها در بین مردمی که بیشترین هزینه را برای داروهای نسخه‌ای در جهان می‌پردازند، در جایگاه سوم قرار گرفته است. او افزود برای چند دهه در تمامی گزارش‌های مهم دربارهٔ نظام درمان کانادا پیشنهاد شده است که پوشش بیمهٔ هزینهٔ داروهای نسخه‌ای باید برای سلامتی بیشتر، کیفیت بالاتر و هزینه‌های پایین‌تر به کار گرفته شود.
به‌گفتهٔ او نبودِ چنین پوششی نه‌تنها افرادی را که شغلی ندارند، کار پاره‌وقت دارند یا خویش‌فرما هستند، تحت تأثیر قرار داده است، بلکه بسیاری از افرادی را هم که کار تمام‌وقت دارند، از دسترسی به مزایای بیمهٔ دارویی بی‌نصیب گذاشته است.
سینگ با انتقاد از دولت محافظه‌کار پیشین، آن‌ها را به ۱۰ سال اهمال در این زمینه و انداختن بار خدمات درمانی روی دوش استان‌ها متهم کرد. او همچنین از دولت لیبرال کنونی انتقاد کرد و گفت که این دولت هم به وعده‌اش برای تحقق این امر عمل نکرده است و آن‌ها را متهم کرد که در طرح پیشنهادی جدید حزب لیبرال برای بیمهٔ داروها، نقش اصلی به شرکتهای بیمه داده شده است.
رهبر حزب دموکرات نوین گفت به‌دلیل شرایط اقتصادی، بسیاری از کانادایی‌ها ناچار به انتخاب بین پرداخت هزینه‌های دارو و هزینه‌های خوراک یا سرپناه شده‌اند. وی اشاره کرد که یک‌پنجم کانادایی‌ها یعنی چیزی حدود ۷٫۵ میلیون نفر از داشتن هرگونه پوششی برای تأمین همه یا بخشی از هزینه‌های داروهای نسخه‌ای محروم‌اند. او گفت نزدیک به یک میلیون کانادایی ناچار به کاهش پرداخت هزینه‌های خوراک خود شده‌اند تا بتوانند هزینه‌های داروی خودشان را تأمین کنند. به‌گفتهٔ سینگ در حال حاضر هر استان بخشی از هزینه‌های دارو را در سطحی متفاوت با استان دیگر پوشش می‌دهد که با توجه به تفاوت جمعیت استان‌ها، نابرابری چشمگیری بین مناطق مختلف کشور ایجاد شده است. او با اشاره به گزارش‌هایی حاکی از ناتوانی نزدیک به دو میلیون کانادایی از پرداخت هزینه‌های دست‌کم یک دارو در سال گذشته، گفت این امر به مراجعهٔ بیشتر این افراد به پزشک یا بیمارستان انجامیده است که به‌نوبهٔ خود هزینهٔ بیشتری را به نظام درمانی تحمیل می‌کند.
در طرح ارائه‌شده توسط حزب دموکرات نوین آمده است که کانادایی‌ها ۲ تا ۵ برابر بیشتر از شهروندان کشورهایی که بیمهٔ داروهای نسخه‌ای دارند مانند بریتانیا، از داروهای مورد نیازشان صرف‌نظر می‌کنند و همه‌ساله صدها تن از آنان بر اثر بیماری‌هایی که می‌تواند با دارو پیشگیری شود، جان خودشان را از دست می‌دهند یا بیماری‌شان پیشرفت می‌کند و هزینه‌های بیشتری را به نظام درمان و در نتیجهٔ بودجهٔ عمومی تحمیل می‌کنند.
جاگمیت سینگ گفت او و حزبش مصرانه به‌دنبال اجرای طرح بیمهٔ داروهای نسخه‌ای هستند و می‌خواهند همهٔ کانادایی‌ها همان‌طور که به خدمات درمانی و بیمارستان دسترسی دارند، فارغ از شغل، محل زندگی، سن، شرایط سلامت یا درآمدشان بتوانند داروهای مورد نیازشان را تأمین کنند و در صندوق داروخانه‌ها به‌جای کارت اعتباری‌شان، کارت سلامتشان را ارائه دهند.
او مدعی شد بر اساس این طرح هزینه‌های کلی نظام درمان در سطح کشور کاهش خواهد یافت و این کار همچنین موجب کاهش هزینه‌های کارفرمایان شده و موجب رشد اقتصادی کشور خواهد شد.
او آغاز این طرح را در صورت پیروزی در انتخابات آتی در ماه اکتبر از سال ۲۰۲۰ اعلام کرد و افزود که این طرح هم در هزینه‌های دولت‌های استان‌ها و دولت فدرال، هم کسب‌وکارها و هم اشخاص و خانواده‌ها صرفه‌جویی چشمگیری ایجاد خواهد کرد.
داروهایی مانند داروهای فشار خون، کلسترول، آسم، دیابت، آلرژی، میگرن، داروهای نسخه‌ای جلوگیری از بارداری، داروهای سلامت روان و داروهای بیماری‌های خاص مانند سرطان، ایدز و بیماری‌های التهابی، از جمله داروهایی هستند که در این طرح تحت پوشش قرار خواهند گرفت. و این داروها توسط متخصصانی از همهٔ استان‌ها و نواحی برگزیده خواهند شد.
بر اساس طرح ارائه‌شده ۶۰ درصد بودجهٔ این طرح را استان‌ها و ۴۰ درصد آن را دولت فدرال تأمین خواهند کرد. پیش از این، حزب دموکرات نوین اعلام کرده بود که با افزایش مالیات بر سرمایه‌گذاری‌ها می‌خواهد بودجهٔ طرح‌های بیمهٔ داروهای نسخه‌ای، مسکن ارزان و مراقبت از کودکان با هزینه ای مقرون‌به‌صرفه را تأمین کند.
